از جویشگرهای ایرانی چه خبر؟
جویشگرهای بومی از خدمات پایه شبکه ملی اطلاعات هستند که بااینکه عمر آنها به یک دهه رسیده است اما رشد چندانی نداشتند و در زمان قطعی اینترنت این مساله آشکار شد، با این وجود، مرورگر بومی دیگری بتازگی به جمع آنها اضافه شده و باید دید استقبال مردم از آن چگونه است و تا چه اندازه می تواند سهمی از جست وجوی کاربران داشته باشد.
به گزارش رهاتل به نقل از ایسنا، موتورهای جست وجوی بومی سهم زیادی در اقتصاد فناوری اطلاعات یک کشور دارند و جویشگرهای ایرانی هم اهمیت خودرا از این جهت نشان می دهند. طرح و ایده جست وجوگرهای بومی تقریباً در دوره دوم دولت احمدی نژاد عنوان شد و علت آن هم حلقه تهدیدات و تحریم هایی بود که مقابل ایران مطرح می شد. همین مساله نیاز به ایجاد گزینه های داخلی تولیدات و خدمات خارجی را چند برابر می کرد.
هم اکنون، گوگل، موتور جست وجویی است که نه فقط در کشور مادر خود آمریکا، بلکه در خیلی از کشورهای دیگر و حتی در ایران که دود تصمیم های اشتباهی مانند تحریم کسب وکارهای ایرانی به چشم کاربران رفته است، هم مورد استفاده قرار می گیرد. اما کشورهایی هم هستند که از موتورهای بومی خود استفاده می نمایند. همچون چین با بایدو، کره جنوبی با نیور و روسیه با یاندکس که هر کدام کاربران خودرا دارند و سهمی از پرس وجوهای روزانه را به خود اختصاص داده اند.
همین موضوع باعث شده در ایران هم به فکر داشتن یک موتور جست وجوی بومی بیفتند و پشتیبانی از جویشگرهای بومی برمبنای تهیه و ارائه طرح کسب وکار به تصویب شورای راهبری جویشگر بومی رسید و قرار شد که مدلهای کسب وکار موتورهای جست وجوی «پارسی جو» و «یوز» برای ادامه فعالیت به شورای راهبری ارائه شوند. البته به اذعان مسؤولان، در هیچ کجای دنیا، جویشگر بومی با هدف پر کردن جای گوگل و یاهو راه اندازی نمی گردد و جویشگرهای بومی هدف دیگری را دنبال می کنند که پاسخگویی به نیازهای کاربران بومی است و باتوجه به اطلاعاتی که خدمات بومی دارند، از یک ابزار بومی بهتر از یک ابزار بین المللی برمی آید.
توسعه خدمات متنوع مطابق با نیازهای بومی و محلی، افزایش درآمد ملی بوسیله کسب درآمد جویشگر بومی، ترویج و گسترش فرهنگ ایرانی-اسلامی در فضای مجازی، کمک به ایجاد مزیت رقابتی برای جویشگر بومی نسبت به رقبای غیربومی، گسترش زیرساخت های تولید و ارائه خدمات و محتوای جویشگر بومی، توسعه دانش و فناوری جویشگر بومی، حفاظت از اطلاعات و ارتقای امنیت ملی در فضای مجازی و بهره مندی از گزارشات ذائقه سنجی کاربران ایرانی برای ارتقای خدمات فضای مجازی از ضرورت ها و اهداف کلان جویشگرهای بومی عنوان شده است.
قطعی اینترنت و آشکار شدن ناکارآمدی جویشگرهای بومی
با توجه به این و در قطعی اینترنت جهانی یکی از نرم افزارهای پایه که روی بستر شبکه ملی اطلاعات قرار دارد و باید بتواند در چنین شرایطی به مردم سرویس عرضه نماید، موتور جست وجوی ملی است. اما در مدت ۱۰ روزه قطعی اینترنت جهانی در سال 1398، موتور جست وجوهای ملی همچون پارسی جو و یوز وقتی با افزایش ناگهانی حدودا ۲۰۰ برابری کاربران مواجه گشتند، نتوانستند پاسخگوی این خیل عظیم باشند که قبل از این از موتورجست وجوهای خارجی مانند گوگل، بینگ و... استفاده می کردند.
سیدابوالحسن فیروزآبادی بعد از آن درباره تکلیف وضعیت موتورهای جست وجو به وزارت ارتباطات با وجود ناکارآمدی جویشگرهایی مانند پارسی جو اظهار نمود: این وظیفه آنها نیست، بلکه مسئولیت است و باید مسئولیت بپذیرند. آنها گفته بودند از پروژه های تحقیقاتی در موتور جست وجو حمایت می نماییم، اما این که این ابزار بتواند کلیت نیاز مردم را تامین کند، اتفاق نیفتاد و در حادثه قطعی اینترنت شاهد بودیم مردم نمی توانستند آدرس داروخانه، بلیت پرواز، بانک و فرودگاه را پیدا کنند.
دبیر شورای عالی فضای مجازی افزود: به ویژه کسب وکارهای کوچک که مورد نیاز مردم بود، خیلی لطمه خوردند و این نشان داد که ما باید مرکزیتی در حوزه مسئولیت پذیری داشته باشیم و نیازهای اطلاعاتی مردم درباره خدماتی که در شبکه ملی وجود دارد، باید برطرف شود. البته این به مفهوم تصدی گری نیست و فارغ از جویشگرهایی مانند یوز و پارسی جو، حداقل وظیفه ای که در یک موتور جست وجو می بینیم این است که نیاز مردم را تامین کند.
مرورگر ذره بین شروع به کار کرد
هم اکنون در صورتیکه پارسی جو و یوز در سکوت به کار خود ادامه می دهند و بنظر می رسد بار عظیم پرسش های کاربران هم با وجود گوگل از دوش آنها برداشته شده، بتازگی هم مرورگر ذره بین شروع به کار کرده و فیروزآبادی نیز مدتی پیش با اشاره به راه اندازی مرورگر بومی ذره بین اظهار داشت: این موتور جست وجو از قابلیت های محلی خوبی برخوردارست و امیدواریم بخش بزرگی از نیازهای مردم را بمراتب از مرورگرهای خارجی بهتر تامین کند.
کارشناسان معتقدند مشکل عمده جویشگرهای بومی نه سخت افزاری است و نه نرم افزاری. چون امکان خرید سخت افزاری از طرف وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات وجود دارد و از لحاظ نرم افزاری نیز جویشگرهای بومی به رشد قابل قبولی رسیده اند. مشکل اصلی این است این جویشگرها هنوز از طرف مردم مورد پذیرش قرار نگرفته و مردم ترجیح می دهند بجای جویشگرهایی که دارای محدودیت در ارائه محتوا و دقت پایین تری است از جستجوگرهای خارجی مانند گوگل و بینگ استفاده کنند.
از طرفی اینکه چطور می توان استفاده از موتور جست وجو را رواج داد، برخی معتقدند باید دانش آموزان را مجبور کرد تا اطلاعات خودرا از موتورجست وجوی های داخلی پیدا کنند، کارمندان اداره ها که کار تحقیقاتی انجام نمی دهند را ملزم کرد تا از موتور جست وجوهای داخلی برای جست وجوی مطالب فارسی استفاده کنند.
از طرف دیگر باید برای جویشگرهای بومی کسب وکار تولید شود و دولت می تواند از این موتورهای جست وجو، داده بخرد. مثلاً اگر دانش آموزان در جست وجوگر داخلی سرچ کنند، مشخص می شود که دانش آموزان ما به دنبال چه نوع داده هایی هستند و می توان آن داده ها را خرید و برای متون درسی، پرورشی و برنامه ریزی بهره برد.
ازطرف دیگر، برای تشویق به مراجعه کاربر به جویشگر، باید محتوایی در آن وجود داشته باشد و در مقابل، با قرار گرفتن محتوا، کاربر بیشتری مراجعه می کند و این موارد رابطه مستقیمی با هم دارند. طبیعی است که جویشگر از همان روز اول نمی تواند پاسخگوی تعداد زیادی از کاربران در زمینه ارائه محتوا باشد. اما درشرایطی که محتوا و ظرفیت ارتقا پیدا کند، اساسا مراجعه مردم هم افزایش می یابد. درچنین شرایطی جویشگر بومی باید مزیت هایی داشته باشد که اگر به اطلاع کاربر برسد، کاربر اساسا از اول ترجیح دهد که بجای مراجعه به گوگل، موضوع مورد نظر خودرا در جویشگر داخلی جست وجو کند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب