چرا برخی افراد هیچ گاه چهره ها را فراموش نمی کنند؟
به گزارش رهاتل، برخی افراد در به خاطر سپردن چهره ها مهارت خارق العاده ای دارند. پژوهش جدیدی علت این قابلیت را آشکار کرده است.
به گزارش رهاتل به نقل از خبر آنلاین، به نقل از زومیت، پژوهش تازه ای از پژوهشگران استرالیا نشان میدهد کسانیکه هیچ وقت چهره ای را فراموش نمی کنند، هوشمندانه تر نگاه می کنند. به بیانی دیگر، آنها بطور طبیعی روی متمایزترین خاصیت های هر چهره تمرکز می کنند.
آیا این خبر خوبی برای ماست که دوست داریم از شر اشتباه های ناشی از نشناختن آشنایان خلاص شویم؟ متاسفانه چندان نه. جیمز دان، پژوهشگر روان شناسی دانشگاه نیوساوث ولز سیدنی و نویسندهٔ اصلی مقاله می گوید: «این مهارت چیزی نیست که مثل یک حقه یاد بگیرید، بلکه روشی خودکار و پویا برای تشخیص قسمتهایی است که هر چهره را منحصربه فرد می کند.»
دان و همکارانش برای بازسازی شیوهٔ نگاه این افراد به چهره های تازه، از ردیابی حرکات چشم استفاده کردند. در این آزمایش، ۳۷ ابرشناساگر چهره (که توانایی بالایی در شناسایی چهره ها داشتند) و ۶۸ فرد با توانایی معمولِ تشخیص چهره مورد بررسی قرار گرفتند. محققان ثبت کردند که شرکت کنندگان هنگام نگاه کردن به تصاویر چهره ها روی صفحهٔ کامپیوتر، دقیقاً به کجا و چه مدت خیره می شوند.
داده ها سپس به الگوریتم های یادگیری ماشین داده شد؛ شبکه های عصبی عمیقی که وظیفه داشتند تشخیص دهند آیا دو تصویر در ارتباط با یک فرد هستند یا نه. دان توضیح می دهد: «هوش مصنوعی در تشخیص چهره خیلی توانمند شده است. هدف ما این بود که از این قابلیت استفاده نمائیم تا بفهمیم کدام الگوهای حرکات چشم انسان بیشترین اطلاعات را منتقل می کنند.»
نتیجه جالب بود: وقتی الگوریتم ها داده های ردیابی چشم ابرشناساگرها را دریافت نمودند، در تشخیص این که چه چهره هایی به هم تعلق دارند دقت بیشتری داشتند، نسبت به زمانیکه داده ها از افراد عادی جمع آوری شده بود. پژوهشگران در مقاله خود می نویسند: «این یافته ها نشان میدهد تفاوت فردی در توانایی تشخیص چهره، امکان دارد از اولین مراحل پردازش بینایی و در سطح رمزگذاری شبکیه ای شروع شود.»
به گزارش ساینس آلرت، پژوهش حاضر ادامه مطالعات قبلی همین گروه است که نشان داده بود ابرشناساگرها هر چهره را مانند یک پازل می بینند: ابتدا چهره را به بخش های جدا تقسیم می کنند و سپس مغز آنها این بخش ها را در قالب یک تصویر ترکیبی پردازش می کند. این رویکرد، باور رایج را به چالش می کشد که حافظهٔ خوب برای چهره ها به معنای نگاه کردن به مرکز چهره و مشاهدهٔ آن بصورت واحدی یکپارچه است. مطالعهٔ جدید نشان میدهد این افراد نه تنها اطلاعات بیشتری از چهره ها دریافت می کنند، بلکه روی خاصیت هایی تمرکز می کنند که بیشترین «سرنخ» را ارایه می دهند.
دان توضیح می دهد: «شبیه مفهوم کاریکاتور است؛ وقتی در خاصیت های متمایز یک چهره اغراق می کنید، تشخیص آن آسان تر می شود. ابرشناساگرها بطور بصری همین کار را می کنند: آنها روی خاصیت هایی متمرکز می شوند که بیشترین نقش را در شناسایی فرد دارند.»
پژوهش جدید می تواند به بهبود سیستم های تشخیص چهره کمک نماید. گرچه پژوهشگران می گویند درحال حاضر انسان ها بازهم از هوش مصنوعی بهتر عمل می کنند، چون در موقعیت های اجتماعی از علامتهای دیگری نیز استفاده می نماییم.
بااین حال، نباید زیادی مغرور شویم. شواهد نشان میدهد توانایی استثنایی در به خاطر سپردن چهره ها ریشهٔ ژنتیکی قوی دارد. از طرف دیگر، پردازش هویت چهره در رفتار اجتماعی نخستی سانان نیز نقش اساسی دارد، ازاین رو خاستگاه زیستی این مهارت احتمالا منحصربه فرد انسانی نیست.
خلاصه اینکه آیا این خبر خوبی برای ماست که دوست داریم از شر اشتباه های ناشی از نشناختن آشنایان خلاص شویم؟ هدف ما این بود که از این توانایی استفاده نمائیم تا بفهمیم کدام الگوهای حرکات چشم انسان بیشترین اطلاعات را منتقل می کنند.
منبع: rahatel.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان رهاتل در مورد این مطلب